เกาะขอบสนามเกมปาฎิหารย์จ่าแฮร์รี่ ที่เอมิเรตส์สเตเดี้ยม

‘น่าจะยิงคืนมาตั้งนาน ก่อนที่ใจของฉันจะวายอยากให้มันมีปาฏิหารย์ให้เกมนี้ต่อเวลาออกไป จะไม่ทำให้แฟนเสียใจ จ่าแฮร์รี่อาจจะพบ5ประตูก่อนใคร มันน่าเสียดาย(แต่)ปาฏิหารย์จ่ามีจริง’ !!

วันนี้ขออนุญาติดัดแปลงเนื้อร้องพี่กบ ทรงสิทธิ์เล็กน้อยครับหลังผมอารมณ์ดีเป็นพิเศษที่สเปอร์สทีมรักบุกไปขโมย1 แต้มสุดล้ำค่าจากลูกทีมของอาร์เซน เวนเกอร์ได้ถึงถิ่นเอมิเรตส์ สเตเดี้ยมในเกม‘นอร์ทลอนดอน ดาร์บี้แมตช์’ เมื่อกลางดึกวันพุธที่ผ่านมา

สุดย๊อดด.....บอกได้คำเดียวครับว่าสุดยอดจริงๆสำหรับอารมณ์ร่วมของผมที่มีต่อเกมนี้เพราะถือเป็นลอนดอนดาร์บี้แมตช์ที่ผมรอคอยมา25ปีเต็ม ฝันมานานครับว่าวันนึงจะได้มานั่งดูเกมอาร์เซนอล VS สเปอร์สสดๆจากขอบสนาม

บรรยากาศในทีวีสมัยอยู่เมืองไทยว่า ‘เยี่ยม’แล้ว แต่ขอบอกคอบอลทุกท่านเลยว่าครั้งนึงในชีวิตหากมีโอกาส อย่าได้พลาดการตีตั๋วมาดูบอลสดๆที่อังกฤษถึงขอบสนามครับ รักทีมไหนดูทีมนั้นเลือกเกมที่ท่านฝันกัดฟันเก็บเงินสักก้อนมาดูเถอะราคาค่าตั๋วเท่าไร ผมว่าไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญอะไรมากหากเทียบกับ‘ประสบการณ์’และ ‘ความรู้สึกดื่มด่ำ’ ที่ได้จากเกมฟุตบอลที่ท่านรัก

นี้ถือเป็นเกมแรกที่ จ่าแฮร์รี่ของผมเทค์ชาร์จการเป็นกุนซือสเปอร์สครั้งแรกนัดก่อนกับโบลตันถือว่าไม่นับนะครับเพราะลุงจ่าแกออกมาบอกแล้วว่าเกมนั้นการจัดตัวเลือกผู้เล่นและแท็คติกส์เป็นของ ไคลฟ์ อัลเลนหนึ่งในแบ็ครูมสตาฟฟ์ของสเปอร์ส ตัวเค้าแค่เข้ามายืนให้กำลังใจเด็กๆข้างสนามเท่านั้น

อย่างที่เรียนไปนัดก่อนแค่เดินเข้าไปพูดกับลูกทีมไม่กี่ประโยคก่อนและระหว่างเกมนักเตะไก่เดือยบวมกลับเล่นได้ผิดฟอร์มจากสมัยฆวนเด้ รามอสเป็นกุนซือหน้ามือเป็นหลังเท้า นักเตะหลายคนยอมวิ่งสู้ฟัดกะว่าตายคาสนามก็ยอมกะว่าเล่นเอาโล่ห์รางวัลและชุดไก่เคเอฟซีที่ผู้พันแซนเดอรส์ภูมิใจเป็นสปอนเซอร์ไม่คิดเงิน เอ้ยไม่ช่าย !! ให้มันสมกับเงินค่าตัวแพงระยับที่นาย ดาเมี่ยล โคโมลี่ซึ่งโดนเฉดหัวไปแล้วอุตสาห์ซื้อมาหน่อย 55

ผมเชื่อว่า ฆวนเด้ รามอส,กัส โปเยต์รวมถึงสต๊าฟชุดก่อนคงงงเป็นไก่ตาแตกที่เห็นอดีตลูกทีมตัวเองโชว์ผลงานระดับมาสเตอร์พีชนี้ออกมาให้เห็นในเกมกับอาร์เซนอลทั้งที่ก่อนหน้านี้เล่นกันสุดปัญญาอ่อน ,ทีมเวิรก์ไม่มี,ขาแข้งนักเตะอ่อนปวกเปียก+ ทำฟาลว์คู่แข่งแบบเสร่อๆ มีให้เห็นครบ !

สตาฟฟ์ชุดเก่าออกไปไม่ถึงอาทิตย์ทีมลงเตะสองแมตช์เก็บได้ 4 คะแนน ไม่ให้เรียกเตะไล่โค้ชแล้วจะเรียกว่าอะไรดีละครับเนี่ย เหอๆๆ

เกมนี้ผมไปถึงเอมิเรตส์ สเตเดี้ยมก่อน ‘คิกออฟ’ประมาณชั่วโมงครึ่งกะว่าจะไปเดินเล่นเพื่อไปเก็บบรรยากาศ ‘นอร์ท ลอนดอนดาร์บี้’รอบๆสนามเสียหน่อยอยากรู้ว่าจะคึกครื้นขนาดไหน

ปรากฎว่าเงียบสงัดยังกับป่าช้า! ผิดคาดเลยเพราะอากาศข้างนอกหนาวเข้ากระดูกนั่นเองแฟนบอลของทั้งสองทีมจึงหมกตัวอยู่ในผับกันเพื่อตักสุราบิ๊วอารมณ์ก่อนเกมจะเริ่ม ผมก็เลยขอตัวไปบิ๊วมั่งใน Press Loungeของอาร์เซนอลนั้นแหละวันนั้นล้างท้องไม่กินข้าวกลางวันไปเลยนะกะว่าไปกดที่อาร์เซนอลเต็มที่เลยเพราะอาหารของนักข่าวสนามนี้ถือว่า‘เริ่ด’หากเทียบกับสนามสเปอร์ส เวสต์แฮม หรือ ฟูแล่มที่อาหารบอกตามตรงครับว่าไม่มีความอร่อยเลยซักนิด แซนด์วิชเย็นชืด เค้กก็ไม่มี ผลไม้เด็ดๆก็ไม่เห็น(เรื่องกินสำหรับผมเรื่องใหญ่ครับ ฮ่าๆ)

หม่ำเสร็จจนท้องกางอัดเข้าไปทั้งพายไก่รสเยี่ยม มันบด สตอร์เบอร์รี่หวานฉ่ำตามด้วยเบียร์ Kronenbourgและไอศครีมโฮมเมดลุงเบนแอนด์เจอร์รี่ก็ได้เวลาเดินเข้า Press Boxเพื่อนั่งชมเกม

เดินเข้ามายังไม่ทันจะหาที่นั่งเจอสัมผัสรับรู้ทั้งห้าของผมก็รู้สึกได้ถึงบรรยากาศเชียร์บอลที่อึกทึกฟังแล้วขนลุกซู่ แฟนบอลยอดผู้ชมเต็มความสนามของทั้งสองทีมไม่รู้บิ๊วสุรากันเยอะเกินไปรึเปล่าแต่ละคนหน้านี่แดงก่ำ มีเสียงเท่าไรก็ตะเบงมันออกมาจนเจ็บคอแทนกะว่ารุ่งขึ้นไม่ต้องไปทำงานทำการกันเลยใช่มั้ย??

เกมนี้นักเตะที่ถูกจับตามองเป็นพิเศษเป็นใครไปไม่ได้ครับนอกจากเดวิด เบนท์ลี่ย์อดีตศิษย์เก่าปืนโตที่เทหัวใจน้องไก่ตั้งแต่อ้อนแต่ออกโดนโห่ทุกจังหวะที่ได้บอล ช่วงแรกเกมเริ่มต้นด้วยความระมัดระวังของทั้งสองทีมจนกระทั่งจังหวะที่ดูเหมือนไม่มีอะไรกลับทำให้ได้เรื่องเมื่อเจอร์เมน จีนัสกัปตันทีมที่สันหลังยาวที่สุดตั้งแต่พงศาวดาลลูกหนังเคยมีมากระดกบอลให้ปีกร่างทรงของเดวิด เบ็คแฮมจับบอลนึงจังหวะก่อนง้างเท้าหวดบอลในแบบไดร์ฟชู๊ตของกัปตันซึบาสะ

‘มันจะบ้าหรอวะเนี่ย’ ห้วงเวลานึงของความคิดผมแวบขึ้นมาแต่สายตายังจดจ้องภาพลูกบอลติดไซต์มุดหนีมือมานูเอล อัลมูเนีย 1-0 แฟนเจ้าบ้านเงียบสงัดราวกับไม่มีใครอยู่ แฟนสเปอร์สกลุ่มน้อยในสนามอึ้งไปสองวินาทีก่อนเฮกันสุดฤทธิ์แบบไม่เกรงใจเจ้าถิ่น ผมอยากกระโดดลิงโลดตามประสาแฟนไก่นะครับแต่บอกตรงๆว่ามิกล้าเพราะข้างหน้ามีแต่บาทาแฟนอาร์เซนอลทั้งนั้นเลยต้องนั่งนิ่งๆแต่ในใจชื่นบานเหมือนพวกโรคจิต!

‘อดทนไว้เอกกลับบ้านค่อยเฮก็ยังไม่สาย’ผมได้แต่บอกตัวเองในใจ

สเปอร์สมาเสีย 2ประตูในช่วงปลายครึ่งแรกและต้นครึ่งหลังจากจังหวะเซตพีช เตะมุมลูกนึงฟรีคิกจากข้างสนามอีกลูกนึง ฮูเรลโญ่ โกเมสคนเดิมสมัยที่อยู่พีเอสวีหายไปไหน...ใครก็ได้ตามนายทวารฉายา ‘Octopus’กลับเดอะเลนที !

สเปอร์สมาโดนลูกที่สามเพิ่มไปอีกแต่สากกระเบือฝังเพรชอย่างดาร์เรน เบนท์ยิงไล่มาเป็น2-3 ก่อนที่นาทีถัดมาอลัน ฮัตตัน ‘บ่อน้ำมัน’ประจำเกมนี้ส่งบอลพลาดให้อเดบายอร์หน้าตาเฉยก่อนหอกโตโกไหลต่อให้เดอะแมน ฟาน เพอร์ซี่ยิงยัดด้วยขวาเข้าไปไม่เหลือซากเจ้าบ้านนำ4-2โดยที่ไม่มีใครคาดคิดว่าหนังเรื่องนี้จะจบลงแบบ‘หักมุม’ทำร้ายจิตใจ สาวก‘เดอะกันเนอร์ส’ขนาดนี้...

นาทีนั้นผมเชื่อว่าแฟนสเปอร์สถอดใจกันหมดแล้วสังเกตุได้จากแฟนบอลสเปอร์สเริ่มเดินออกจากสนาม ผมเองก็อยากจะกลับบ้านให้รู้แล้วรู้รอดอารมณ์วัยรุ่นเซ็งมาเยือนยิ่งซัดเบียร์เข้าไปด้วยการเห็นแฟนบอลคู่อริดิ๊ด๊าอยู่ข้างหน้าจำนวนหลายหมื่นคนส่งเสียง If you hate Tottenham, Stand up. ครั้งแล้วครั้งเล่ามันเจ็บแปล็บไปถึงทรวงยิ่งว่าโดนหญิงหักอกอีกครับ

แต่แล้วปาฏิหารย์ของจ่าแฮร์รี่ก็แผลงฤทธิ์จนได้เมื่อจีนัสปั่นโค้งด้วยเท้าซ้ายยิงไล่มาเป็น3-4และแอร่อน เลนน่อลซ้ำลูกยิงของลูก้า โมดริชที่อัดไปชนเสาแล้วเด้งเข้าทางปีกจรวดปาดบอลเข้าไปเสมอ 4-4 ช็อคคนทั้งสนามและคาดว่าทั้งโลกเช่นกัน เพราะนิยายเรื่องนี้ของเวนเกอร์ที่อุตสาห์พลอดเรื่องมาอย่างเนียนกำลังจะจบแบบแฮปปี้เอนดิ้งอยู่แล้วกลับโดน ‘ขโมนซีน’ โดยลุงจ่าแฮร์รี่ เรดแนปป์ที่กลับมาฟื้นฟู ‘ความมั่นใจ’ของนักเตะสเปอร์สได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจยิ่ง

บทสรุปของเกมนี้ก็คืออาร์เซนอลนั้นเล่นSmooth attacking footballหรือบอลสไตล์ไหลลื่นดูเนียนตาและเหมาะสมกับ3แต้มเป็นที่สุดแต่เรื่อง‘ตลกร้าย’ของลูกกลมๆที่ผมเรียนหลายครั้งแล้วว่าอะไรก็สามารถเกิดขึ้นได้กับเกมฟุตบอล ทำให้สเปอร์สมีวันนี้ เก็บ1คะแนนสุดล้ำค่ามาช่วยเพิ่มขวัญและกำลังใจของนักเตะก่อนเกมหน้าจะต้องเปิดบ้านรับการมาเยือนของทีมสัตว์ปีกด้วยกันอย่าง‘หงส์แดง’ลิเวอร์พูลในวันพรุ่งนี้
การเข้ามาเพียงไม่กี่วันของ‘ลุงจ่า’สเปอร์สกลับดูมีราศีได้ขนาดนี้

ผมเชื่อแล้วละครับว่า Life is about confidenceจริงๆ...